اولین مکالمه تلفنی جدی پدر- دخترانه

غروب بود نزدیک آمدن پدر . ما هم تمام بازی های رو که به ذهنمان میرسید انجام داده بودیم اما هنوز دخترک دنبال بازی هیجان انگیز تری بود . حوصله اش سر رفته بود و دورو برمان میپیچید.همینجور که خسته نشسته بودیم روی مبل تلفن به دست آمد و زد به پایم .

گفتم حوصله ات سر رفته میخوای تلفن کنی به کی ؟

دخترک:خندید و ذوق کرد (یعنی تلفن بزنیم)

_زنگ بزنم مامان جون حرف بزنی باهاش؟

دخترک:نه (از همه چیز بیشتر این روزها نه میشنوییم)

_زنگ بزنم بابا؟

دخترک:میخندد و ذوق میکند (یعنی تایید حرف ما)

شماره پدر را گرفتم و گذاشتم روی آیفون و گوشی را دادم دستش آقای پدر که گوشی را برداشت گفتم دخترک حوصله اش سر رفته و میخواهد با شما حرف بزند .

پدر :سلاممممم خوبی عسلم ؟

دخترک: ادو (الو)

پدر: بابایی بازی کردی ؟ من زود میام پیشت

دخترک : ادو

پدر :بابای برات بستنی بخرم

دخترک :نه

پدر: پفیلا بخرم

دخترک:نه

پدر: اسمارتیز بخرم

دخترک: میخندد و ذوق میکند

پدر کلی قربان صدقه دخترکش میرود من هم گوشی راقطع میکنم و کلی میچلانمش .

چه کیفی داشت این که دیدم از پشت تلفن هم میتواند خود را برساند به آنچه میخواهد

انگار دارد نرم نرمک بی آنکه من بفهمم بزرگ میشود........ بزرگ شدنی !